Aromaterapia, artreterapia, dogoterapia…przykłady można mnożyć w nieskończoność. W niektórych przypadkach dobrze dobrana terapia może znacząco złagodzić objawy choroby lub nawet cofnąć jej rozwój. Czasem odpowiednia terapia jest niezbędna do normalnej egzystencji – tak jest chociażby w przypadku niewydolności oddechowej, która leczona jest m.in. za pomocą tlenoterapii.
Kilka słów o tlenoterapii
Tlenoterapia jest zalecana przede wszystkim osobom, które zmagają się z niewydolnością oddechową. Przyczyny tej niewydolności mogą być różne; od astmy aż po mukowiscydozę. Wskazania do terapii tlenowej mają również osoby, które cierpią na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (w skrócie POCHP), zwłóknienie płuc czy dysplazję oskrzelowo-płucną. Tlenoterapia przeprowadzana jest z wykorzystaniem specjalnego urządzenia, czyli koncentratora tlenu. Celem tlenoterapii jest zwiększenie stężenia tlenu w pęcherzykach płucnych; stężenie u osób chorych utrzymuje się na poziomie znacznie poniżej normy. Koncentrator wtłacza tlen do organizmu pacjenta; następnie tlen przenika także do krwi. Hemoglobina z właściwym stężeniem tlenu zapobiega powstawaniu kwasicy, czyli jednej z możliwych konsekwencji niedotlenienia organizmu i tkanek wewnętrznych. Po czym poznać, że mamy do czynienia z niedoborem tlenu? Do najważniejszych objawów należą silne osłabienie, brak możliwości skoncentrowania się na wykonywanym działaniu, psychiczne wyczerpanie, a wieczorami i nocą – także bezsenność i niemożność zmotywowania się do zrobienia czegokolwiek.
Koncentrator tlenu: jak działa?
Pierwszą czynnością, jaką wykona włączony koncentrator tlenu, będzie pobranie (a właściwie: zassanie) powietrza z otoczenia. Drugi krok to sprężanie; po tej czynności powietrze przenika przez specjalne sita, a tlen oddziela się od azotu. Pacjent pobiera tylko tlen – a wszystko za pomocą specjalnej maski lub kaniuli nosowej. Co ważne, stężenie czystego tlenu jest naprawdę wysokie – szacuje się, że waha się między 91 a 95% stężenia.
