Prawidłowo działający układ optyczny oka ogniskuje promienie świetlne docierające do niego z zewnątrz dokładnie na powierzchni siatkówki oka. Jest to możliwe, dzięki mocy optycznej dostosowanej do długości gałki ocznej. W przypadku nadwzroczności mechanizm ten jest zaburzony. Równoległe promienie świetlne ogniskowane są za siatkówką, zamiast na jej powierzchni. Przyczyną jest zbyt słaba moc łamiąca układu optycznego, wynikająca ze spłaszczonego kształtu rogówki lub zbyt krótkiej gałki ocznej.
Rodzaje hiperopii
Nadwzroczność, czyli hiperopia to wada wzroku, która może mieć różny stopień nasilenia. Wyróżniamy nadwzroczność małą (do 2,5 Doptrii), średnią (od 2,5D do 6,0D) i dużą (powyżej 6,0D). Inny podział uwzględnia wiek pacjenta i przyczynę tej wady wzroku. Nadwzroczność fizjologiczna występuje u dzieci już od momentu narodzin. Jej przyczyną jest bardziej kulisty kształt soczewki. Ten rodzaj hiperopii zazwyczaj ustępuje samoczynnie, w miarę wzrostu gałki ocznej, której kształt się normuje. Zdarza się jednak, że u niektórych dzieci wada przechodzi w tzw. nadwzroczność przewlekłą, dlatego nigdy nie należy bagatelizować problemu i stale monitorować rozwój wzroku dziecka. Nadwzroczność starcza z kolei dotyczy pacjentów po 70 roku życia i związana jest ze zmianą współczynnika załamywania światła przez soczewkę. Najczęściej przyczyną jest kruchość naczyń krwionośnych znajdujących się w gałce ocznej. Hiperopia może też dotyczyć osób w wieku średnim, dlatego w przypadku zauważenia jakichkolwiek problemów ze wzrokiem należy skonsultować to z lekarzem okulistą, który będzie w stanie precyzyjnie zdiagnozować rodzaj wady wzroku.
Objawy nadwzroczności
Oko z nadwzrocznością ma problemy z wyraźnym widzeniem z bliska. Uzyskanie ostrego obrazu wymaga wtedy silnego mrużenia oczu i spinania mięśni gałek ocznych. Hiperopię określa się też mianem dalekowzroczności, dlatego że zazwyczaj przedmioty znajdujące się w większej odległości od oczu są dobrze widoczne, a trudności z prawidłowym widzeniem pojawiają się w przypadku obiektów znajdujących się blisko. Często zdarza się jednak, że również przedmioty bardziej oddalone są zamazane. Początkowe symptomy nadwzroczności mogą pozostać niezauważone. W miarę rozwoju wady wzroku natomiast mogą pojawić się: bóle głowy, bóle gałek ocznych, uczucie zmęczenia oczu i częste ich łzawienie oraz podwójne widzenie. U dzieci nadwzroczność może objawiać się także zezem zbieżnym.
Sposoby korekcji nadwzroczności
Nadwzroczność można skorygować przy pomocy odpowiednio dobranych szkieł okularowych lub soczewek kontaktowych. Bardzo dobre efekty dają soczewki kontaktowe Acuvue, które ogniskują światło dokładnie na powierzchni siatkówki, dzięki czemu możemy cieszyć się perfekcyjnym widzeniem z bliska, co jest szczególnie ważne w przypadku czytania, pisania, pracy przy komputerze, czy innych czynności wymagających dużej precyzji i ostrego, wyraźnego widzenia.
